Son yıllarda dünya genelindeki demografik eğilimler incelendiğinde, bazı ülkelerin doğum oranlarının alarm verici şekilde düştüğü gözlemleniyor. Yapılan araştırmalar, şu anda en düşük doğum oranına sahip olan ülkenin Güney Kore olduğunu ortaya koyuyor. Bununla birlikte, Güney Kore’nin çocuk sahibi olma isteksizliğinin ardında yatan birçok karmaşık sebep bulunuyor. Bu haberde, Güney Kore’nin düşük doğum oranının nedenlerini ve bunun toplum üzerindeki etkilerini inceleyeceğiz.
Güney Kore'nin doğum oranları, son yıllarda ciddi bir düşüş göstermiştir. 2020 verilerine göre, ülkenin doğum oranı 1.1 çocukla, OECD ülkeleri arasında en düşük seviyeye gerilemiştir. Bu durum, gelecekteki iş gücü ve toplum yapısı üzerinde büyük bir tehdit oluşturuyor. Ekonomik faktörler, bu durumu en çok etkileyen unsurlardan biridir. Özellikle büyük şehirlerde, yüksek yaşam maliyetleri, eğitim masrafları ve konut fiyatları, çiftlerin çocuk sahibi olma kararını olumsuz yönde etkiliyor. Çok sayıda aile, çocuk yetiştirmenin getirdiği ekonomik yükten çekinerek, böyle bir kararı bir kenara itiyor.
Güney Kore'de, toplumsal cinsiyet rolleri ve aile yapısına dair geleneksel beklentiler, gençlerin çocuk sahibi olma konusunda kararsız kalmasına neden oluyor. Kadınlar, kariyerlerine odaklanmayı tercih ederken, erkeklerden de aile reisi olmaları bekleniyor. Bu durum, birçok genç çiftin evlilik ve çocuk sahibi olma konusunda kaygı duymasına yol açıyor. Beklentilerin ağırlığı, sadece bireyleri değil, aynı zamanda toplumu da etkileyerek, demografik yapının değişmesine neden olmaktadır.
Yeni nesil, kariyer hedefleri ve hayat standartlarını ön planda tutarak, çocuk sahibi olmanın getirdiği sorumluluklardan kaçınmayı tercih ediyor. Son zamanlarda sosyal medya üzerinden yayılan "çocuk sahibi olmak istemiyorum" hikayeleri, bu durumun daha da görünür hale gelmesine katkıda bulunuyor.
Güney Kore hükümeti, düşük doğum oranıyla başa çıkabilmek adına bir dizi politika geliştirmiştir. Çocuk yetiştirme destek programları, ailelere verilen maddi yardımlar ve kreş destekleri gibi önlemler, ailelerin çocuk sahibi olmalarını teşvik amacı taşımaktadır. Ancak, yapılan bu politikaların etkisi sınırlı kalmış ve toplumda ilerleme sağlanamamıştır. Yetkililer, aynı zamanda toplumsal cinsiyet eşitliği ve esnek çalışma saatleri gibi konularda da reform yaparak, bireylerin çocuk sahibi olmaya istekli olmalarını sağlamaya çalışıyorlar.
Özetle, Güney Kore'nin en düşük doğum oranı yalnızca bir istatistik değil, aynı zamanda derin sosyo-ekonomik ve kültürel sorunların bir yansımasıdır. İş gücü kaybı, ekonomik daralma ve sosyal yalnızlık gibi sorunlar, yıllar içinde büyüyerek toplumsal bir kriz haline dönüşebilir. Bu nedenle, toplumun farklı kesimlerine hitap eden geniş kapsamlı çözümlere ihtiyaç vardır. Güney Kore’nin bu kritik durum ile başa çıkabilmesi için, toplumsal ve ekonomik reformlara öncelik vermesi gerekecektir.
Dünya genelinde benzer sorunlarla karşılaşan ülkeler de bulunmaktadır. Doğum oranları düşünce toplumsal yapının nasıl değişeceği Merak Edilen bir konudur. Gelecek nesillerin bu konudaki tutumları, geleceğin şeklini belirleyecek unsurlar arasında yer alıyor. Bu bağlamda, Güney Kore’nin durumu ve aldığı yöntemler, diğer ülkeler için de bir referans noktası olabilir.
